مقایسه تاثیر آموزش معاینه قلب و ریه مبتنی بر شبیه سازی توسط مانکن با سخنرانی بر دانش و اعتماد به نفس دانشجویان مامایی

مقدمه: دانشجویان مامایی باید علاوه بر تأمین سلامت مادر، سلامت جنین را نیز در نظر داشته باشند، بنابراین آموزش مهارت هایی ازجمله ارزیابی سیستم های قلب و ریه در این قشر از کادر درمان اهمیت ویژه ای دارد. لذا این مطالعه باهدف مقایسه تأثیر آموزش معاینه قلب و ریه مبتنی بر شبیه سازی توسط مانکن با سخنرانی بر دانش و اعتمادبه نفس دانشجویان مامایی رفسنجان انجام گرفت. روش: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی است که در آن 28 دانشجوی مامایی شرکت داشته و به طور تصادفی در دو گروه شبیه سازی با مانکن و سخنرانی تخصیص داده شدند. ابزار گرد آوری داده ها شامل پرسشنامه دانش و اعتمادبه نفس در ارزیابی قلب و ریه بود. اطلاعات با استفاده از شاخص های مرکزی و پراکندگی، آزمون های تی تست و تی زوجی تجزیه تحلیل شد. یافته ها: میانگین±انحراف معیار نمره دانش در گروه شبیه سازی با مانکن و سخنرانی بعد از مداخله به ترتیب 8/0± 21 /9 و 95/1± 5/5 بود؛ که اختلاف آماری معنی داری بین دو گروه مشاهده شد(0001/0 > p). همچنین میانگین±انحراف معیار نمره اعتمادبه نفس بعد از مداخله در گروه شبیه سازی با مانکن 65/3± 35/25 و سخنرانی 61/3± 15 بوده است که اختلاف آماری معنی داری بین دو گروه وجود داشت(0001/0 > p). نتیجه گیری: بر اساس یافته های این مطالعه، شبیه سازی ( استفاده از مانکن) در افزایش دانش و اعتمادبه نفس درزمینه ارزیابی قلب و ریه مؤثر است؛ بنابراین مراکز آموزشی می توانند از این روش ها که گاها نیاز به صرف وقت کمتری نیز دارد، استفاده کرده و فراگیر را در شرایط واقعی تری آموزش دهند که این خود می تواند بر آگاهی و توانایی انجام کار را با اطمینان بیشتر تاثیر گذار باشد.